23 Ocak 2012 Pazartesi

Rasim Qaraca. Bu gün yağış yağdı oturub səni düşündüm...



Bu gün yağış yağdı
oturub səni düşündüm
hava sərin
nəfəs aldım bir az
islanmış torpaq qoxusu doldu burnuma
ağacların küçəyə doğru əyildiyi bu mənzərəni
gözlərimlə kopyalayıb
sənə göndərdim düşüncələrimdə
səni çox sevdiyimdən deyil
sadəcə öz sevincimi
başqa birisi ilə bölüşmək istəyindən
heyrət etdim islanmış tüklərini yalayan pişik balasına
onun kainatla bu qədər iç-içə yaşamasına
şübhəm yoxdur
böyüyüb əsl pişik kimi sevəcək bir qadını
çünkü yalnız yalınayaq gəzib
günəşdə yanan
və yağışda çimən bir insan…
yanıldım
bir pişik bilər əsl sevginin dadını
biz insanlar uydurmadıqmı ayrılıq sözünü
ayrılığın nə olduğunu bilirmi deyin allahın bu yağışı
əgər hər axışında sevdiyinə qovuşmaq varsa
əlimlə toxunum yağış suyuna
seyr edim maşınların üstündəki damlaların bəxtəvərliyini
üzümdən əksik olmamalı təbəssüm
ibadətə başlarkən
gövdəsi qabarlı bu ağacın dərgahında
indi anladım ibadətin nə demək olduğunu
sevincini başqa birisi ilə
ola bilsin allahla bölüşmək kimi bir şey
Silinirmiş insanın bütün günahları
yağış gölməçəsinə əyilib göy üzünü seyr edərkən
bu ozonlu mənzərəni sənin də görməni istəyirəm
həyat nə qədər maraqlı olur
sənə sevinc verən bir şeyi
göndərəcəyin bir insan varsa
yalnız indi anladım
kainatı toplamağa başlayır insan
başqalarını düşünərkən
Yalınayaq gəzib
günəşdə yanıb
dodaqlarımda tər damlalarının duzlu tamı
istini isti bilib soyuğu soyuq
topladım gülüşlərini cəmi bir ovuc
Yalnız indi anladım əsl sevginin nə olduğunu
yağışdan bir saat sonra
günəş əyiləndə axşamçağına
ayaqlarımla düşünməyi sınadım
bu adamsız küçənin
tən ortasında…

kulis.az

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder