Sənsiz
Qurğuşun zaman ardımca sürünür,
Yetə bilmir,
Saatın caynaqları xatirələrimi qapır,
Unutdura bilmir,
Nə vaxtsa deyilmiş sözlərin dadı solub sənsiz,
Barmaqların titrəyişi
Keçmişə çevrilib.
Başqa sözlər, başqa adamlar
Oyunları ilə qorxudur,
Sənsiz
Xoşbəxtliyi yamsılamağa ehtiyac yoxdur.
Yenə soyuq zaman arxamca sürünür,
Yenə saat caynaqlarını irəli atır –
Sənsizlik ətrafa yayılır.
2010
Birdən yadıma düşdü ki, bazara getməyi unutmuşam. Hava qaralmamış, bazara yollandım.
Soyuq havaya və hərdən üzlərə çırpılan narın quru qar dənələrinə baxmayaraq, bazar həmişəki kimi qaynayırdı. Limon satan mırıqdiş qarılar "Əsil Lənkəran limonu! Çay limonu!" səsləri ilə müştəriləri çağırırdılar. Digər meyvə-tərəvəzçilər isə soyuqdanmı, yorğunluqdanmı çiyinlərini sıxıb köhnə meyvə yeşiklərinin yanında dayanmışdılar. Kimisi də sınıq yeşiklərin üzərində əyləşərək, paslı vedrədə qaladığı öcağın yanından tərpənmirdi. Narıncı alov dilimləri vedrədən püskürərək, küləyin altında yellənirdi.
Əli neylon torbalı alıçılar sağa-sola hərəkət edirdilər. Hər kəs ucuz və salamat meyvə-tərəvəz axtarırdı ki, alıb evinə yollansın. Mən alma və göyərti aldım, yaxınlıqda başıkəsik balqabaqları görəndə, gülmək tutdu - satıcı şəstlə nazik uzun bıçağın ülgücünü balqabağın boğazına qoyur və bir sərt hərəkətlə başını kəsirdi. Ona baxdığımı görüb:
- Gəl, bunları ucuz verirəm, apar, - dedi. - Hava soyuqdu, boranı plov bişir, əlindən gəlirsə, qutab da.
Mən tini dönüb xırda dükanlar tərəfə getdim. Əlimdə bir neçə dolu neylon torbası vardı. Ya fikrim yayındı, ya əlim boşaldı, bir də gördüm qarşıdan gələn kişi barmağını palçıqlı yola tuşlayaraq, "Düşdü, düşdü!" - dedi. Baxdım ki, torbalardan birini əlimdən yerə salmışam.
Əyilib götürdüm. Böyrümdəki dükandan kassa qarşısında əyləşmiş bir kişi:
-Ay xanım! Xanım! - mənə əl etdi. Duruxdum. Məni tanıyır? Xeyir ola məni çağırır?
- Gəl, - əlindəki böyük bir neylon torbanı mənə göstərdi, - gəl, əlindəkiləri buna yığ.
Dükana daxil oldum, xırda torbaları böyük torbaya yerləşdirdim; düzü, bazar adamından belə bir jesti gözləmirdim.
- Mənim ürəyim belə şeyləri götürmür, - dükançı dedi. - Gördüm, torba əlindən düşdü, dözmədim...
Təşəkkür edib dükandan çıxdım. Düşündüm ki, bazar adamı, köntöy, təhsilsiz hesab etdiyim adamların da "ponyatkası" olurmuş...
😍😍😍
Feysbukda gəzişərkən, təsadüfən “Tanrı” adlanan şəxsi bloqu aşkar etdim, səhifənin sahibi Tanrının adından istifadəçilərlə yazışır))) Özü də maraqlı insandır fikirlərinə görə, düzdür, təxminən 2 ildir ki, heç nə yazmır, yəqin bəndələrindən daha mühüm işləri var)))
Tanrının yerləşdirdiyi fikirlərdən:
- "Bəndələrin yerdədir, sən göydə nə gəzirsən" söhbəti edən o şairi gözləyirəm... Ona kim göydə olduğumu deyib ki? Yanlış məlumatdır…
- Bu qәdәr boş adamları niyә yaratmışam, bilmirәm.
- Әziz kişi cinsindәn olan bәndәlәrim, qadınları anlamağa çalışmayın, mәn yaratmış olsam da, çox vaxt mәn dә onları anlamıram.
- Sevdiklәrinizә sevdiyinizi söylәyin, 1 saat sonra onları sizdәn, ya da sizi onlardan ala bilәrәm.
- Günahlarınızı yazan mәlәyә kağız çatdıra bilmirәm, nә işlәrlә mәşğulsunuz?!
- Arada öz yaratdıqlarıma baxıb, özümlә mәzәlәnirәm...
- Arada elә dualar edirsiniz gülmәkdәn halsız düşürәm...
- Azәrbaycanda yaşayan bәndәlәrimә ucuz qiymәtә cәnnәt kampaniyası başladacağam. Sıravi şәxslәrә aid olacaq, mәmurlar özünü dürtmәsin, onlar üçün yaxşı paz hazırlamışam...
"Tanrı" akkauntu, FB.
Gəl, keçmişi xatırlamayaq,
Göydə əylənən buludlara baxaq,
Qəfil yağan yağışın altında
Qaçışaq,
Əl-ələ tutaraq,
Qoy yusun sürətli damlalar
Ürəkdəki incikliyi...
Dilimləyib çörəyi
Ağzımız yana-yana yeyək,
Zarafat edək,
İçdən qəhqəhə çəkək
Və anlayaq ki,
Məhv olmamışıq...
2009
