Şeir tərcümələrimdən. Bella Axmadullina “Elə bilirdim, düşmənimsən...”

Çevirdi: Sima

Elə bilirdim düşmənimsən,                                             

Sən mənim ağır dərdimsən,

Amma, demə, yalançısan –

Sən ucuz bir oyunçusan.

Manej meydanında sən

Qara qəpik atırdın,

O qəpiklə sən mənim

Eşq falıma baxırdın.

Şərflə bağlayırdın ayaqlarımı

Aleksandrov bağında sən,

Əllərimi isidərək yenə yalan deyirdin,

Sən mənim də yalanımı  gözləyirdin.

Başımın üstündə uçur yalanlar,

Sanki dövrə vurur qara qarğalar.

Budur, son vidanın məqamı gəldi,

Gözlərin nə qaradır, nə də ki, mavi.

Əlbət, kədərsiz həyatın davam edəcək,

Məni də həyatım incitməyəcək.

Nədən hər şey əbəsdir,

Nədən hər şey mənasız!

Sağadır  yolun sənin,

Soladır yolum mənim.

1957

Ruscası:

Белла АхмадулинаНачало формы

«Я думала, что ты мой враг...»

Я думала, что ты мой враг,

что ты беда моя тяжёлая,

а вышло так: ты просто враль,

и вся игра твоя – дешёвая.

На площади Манежная

бросал монету в снег.

Загадывал монетой,

люблю я или нет.

И шарфом ноги мне обматывал

там, в Александровском саду,

и руки грел, а всё обманывал,

всё думал, что и я солгу.

Кружилось надо мной враньё,

похожее на вороньё.

Но вот в последний раз прощаешься.

В глазах ни сине, ни черно.

О, проживёшь, не опечалишься,

а мне и вовсе ничего.

Но как же всё напрасно,

но как же всё нелепо!

Тебе идти направо.

Мне идти налево.

1957