Bir payız olaydım kaş,
payız təki həzin və sönük.
Arzu yarpaqlarım bir-bir saralmış,
Gözlərimin günəşi soyuq,
Sinəmin göyü dərddən dolu...
Birdən kədər fırtınası salaydı canıma caynağını
Göz yaşlarım yağmur kimi rəngləyərdi ətəyimi.
Ah... nə gözəldir,
əgər payız olsaydım...
Vəhşi, təlatümlü, rəngarəng,
Gözümün içində oxuyur bir şair göy üzünün şeirini
Yanımda alovlanaydı bir aşiqin ürəyi,
odun alovlarında gizli bir kədər...
mənim mahnım
qanadı qırılmış bir meh təki,
hüzn ətri calayırdı yorğun ürəklərə...
Qarşımda
gənc qışın acı baxışı
arxamda
qəfil sevginin yay üsyanı
sinəm
kədərin, dərdin, ümidsizliyin düşərgəsi...
Bir payız olaydım kaş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder