Bir xəyal
et: yuxudan oyandın, anladın təksən,
Təkcə
kürən günəş tərk etməyib səni,
İsti
şüalarını tökür çiyninə, yandırır gecə yuxularını.
Nə bir
səs var, nə bir rəng –
Boz olub
dünyan, qaralıb,
Səssizlik
qulaqlarını dağıdır.
“Lənətə
gələsən!” deyib
Atılırsan
pəncərəyə sarı,
Dünyanın
hələ sənin olduğuna
Sübut
axtarırsan.
Gözlərin
nəmlənir,
Sükunətə
bürünmüş küçələr
Keçmiş
qorxularını yada salır.
Soyuq
kölgə kimi sıyrılıb çıxırsan evdən,
Tozlu-dumanlı
küçələrdə axtarırsan keçmişini,
Səni
sənə qazandıran o günlərin izini.
Acı
siqareti qurumuş dodaqlarına dürtüb,
Çəkirsən
boz tüstünü ciyərlərinə -
Don
Kixot dəyirmanla savaşırdı,
Sən də
öz xatirələrinlə.
Üzünü
sancan küləyə qəzəblənirsən,
Nursuz
ürəyini dirçəltmək istəyirsən,
Bir
isti sözə möhtac olduğunu danma.
Qorxma.
Təklik
qorxulu deyil.
Sima
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder